entelechismus, endelechismus
entelechismus (endel-), -i, m. – 1) fortdauernde Bewegung: POLIZIANO misc 1,11 Endelechos enim continuatim mobiliter, continuataque mobilitas endelechismos, unde hanc Aristotelis entelechiam deduci putauit ille, quae non .d. litteram tamen sed .t. potius habeat in syllaba secunda. – 2) immerwährendes Opfer, jüdisches Fest, (übertr.) lange dauernde Zeremonie: RHEGIVS Blaurer ep 131 (1528) nam tantum abest, ut papisticum endelechismum nostri abrogari paciantur, ut nuper quidam graviter caverit, ne vel filum mutaretur in vestibus illis pene Aheronicis. LEGGE clad III 5,1 ferunt ... deseri | Festum solenne consuetum <ab> incolis | Patribus quod entelechismus olim dicitur (ab suppl. Sutton). MAGRI hierolex p.241 endelechismvs ἐνδελεχισμός, id est, assiduitas, sic vertunt LXX. verba illa 'Holocaustum iuge', que in Num. cap. 28. et Daniele cap. 11. reperiuntur: hoc vocabulo etiam utitur. D. Chrysost hom. 1. advers. Iudaeos.
Lexicographica: TLL endelechismos (1x, PS. RVFIN. Ios. bell. Iud., entel- ed. Bas. 1524)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, entelechismus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 24.02.07 22.09.14

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.