affamiae, -arum, f. – Geschwätz: BEROALDO mai. comm Apul 10 fol.228v (zu met. 10,10,2) nescio qvas affamias effvtire: nugas et ineptias meras loquebatur ..., affamiae uero dicuntur ineptiae et nugatoria uaeba atque lapsantia, ut ante dictum est. SEITZ-Ioh apol secund sig.A2v nimia vanitate inebriatus .. .triarium quendam mercatus est ... militem, illi suum dearticulavit laconismus, suis proluit affamiis, aculeis indusiauit. == apol secund sig.A6v (erramentum). ASLACVS nat tripl p.37 Instant porró, omnino necesse, ut compactiore quodam interstitio distinguatur orbis conditus ... á Caelis Caelorum, quos inhabitat Deus ... . Hem affamias!