sericeus, -a, -um – aus Seide: POGGIO facet 210 quod breve si ad collum filo sericeo suspensum ferret, prohiberet prolem. PICCOLOMINI carm 3,2,176 Cernes, pulcher, tua gaudia, Borsi, | aurea sericeis pendentia lilia velis. PEROTTI ccopiae 2,487 Aliae quoque gentes lanigeras arbores habent, sed omnibus iam nomen Seres dedere, si quidem et bombicinas nunc a sericeis non distinguunt. AGRIPPA occ 1,46 filo aureo vel sericeo crocei coloris. VIGLIVS Erasmus ep 2854 (1533) Glareanus Romae laborat pro saterdotiis : sed vereor ne inuita Delia venetur. Nosti illud, Curia Romana non vult ouem sine lana. Quidam inde mihi scripsit, graui eum morbo premi, et corporis et marsupii, et tamen hic erat totus sericeus. PALMIRENO hum praef sig.A5r seres vellus sericeum ... conficiunt. PISCARA caerem p.165 ante sedem supra scamnum, seu genuflexorium sternatur tapetum, vel pannus sericeus.