anticomarita, -ae, m. – Mariengegner (vgl. Ari Wesseling, Dutch Proverbs and Expressions in Erasmus' Adages, Colloquies, and Letters, Renaissance Quarterly 55, 2002, 81-147: 108ff.): TIT Apologeticum in novos anticomaritas praeclaris Beatae Virginis Mariae laudibus detrahentes (Petrus Sutor, Paris 1526). ERASMVS coll 46 Estne quisquam vestrum, qui nobis explanare possit, quid significet haec vox 'Anticomarita'. ibid. saepe. == util coll p.748 In 'Synodo grammaticorum' rideo studium cuiusdam Carthusiani ... qui quum in graecas litteras soleat stolidissime debacchari, nunc libro suo indiderit graecum titulum, sed ridicule, anticomaritas dicens, quos appellare poterat antimarianos uel antidicomarianos (antimarionos uel antidicomariones ed. perperam, corr. Wesseling 116, Anm. 115) . AMMONIVS-L Erasmus ep 2197 (1529) Mirum quidem in modum mihi fuere voluptati lepidissimi ioci tui, in quibus mihi suauissime velut interquiescere videris, sed ii maxime tamen, quos de Anticomarita nostro commentus es.