inpraemeditatus, inpraemeditate
inpraemeditatus, -a, -um
nicht vorher überlegt: RHEGIVS epit epist p.145 Semper autem facilitatis inpraemeditatae simplicitas praedominetur.
adv., inpraemeditate: BENVENVTO comm Dante par 13,118-120 ideo cum homo inpraemeditate currit ad respondendum, saepe labitur in falsum.
|
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger,
inpraemeditatus,
in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,