fraterniz(z)o, -are – sich verbrüdern, zueinander passen: ALIGHIERI-P comm I Dante inf 8,1-78 sic bene intuendo haec quatuor vitia, superbia, invidia, ira et accidia, fraternizzant, cum sint diabolica specialia connexa et correlativa. == comm I Dante purg 19,1-33 istorum trium vitiorum, quae inter se fraternizzant. VILLANI-F comm Dante inf 106-108 Et adverte ad artificiosum ordinem poete: nam primo producit Camillam, que mirabiliter fraternizat cum Synagoga, que suum occidit Christum. ARNISAEVS subiect p.87 quoniam Imperium et Ecclesia fraternizant quodammodo. GOCLENIVS-R lex p.602 fraternvzo. Barbarum, Fraternuzat haec quaestio cum illa, id est, haec quaestio est illi par, cognata, germana, gemina.