epitomarius, -i, m. – Epitomator: IVNIVS-Fr op II (1603) p.1511 Non est liber sapientis instituti in divina sapientia, sed est misera epitome ex auctore misero Iasone Cyrenaeo, quem propter confusionem numerorum, et difficultatem historiae ipse reprehendit epitomarius. ARMINIVS op p.518 unus Damascenus omnium illorum Epitomarius rem declarat accuratissime.
– adi., epitomarius, -a, -um, zusammenfassend: VOSSIVS-GJ thes p.115 Sane in humani scriptoris humano exscriptore ei epitomario - qualem se ipse scriptor profitetur, unde et librum ipsum τῶν Μακκαβαικῶν επιτομὴν vocat Clemens Alexandrinus - non minus ex charitate iudicium ferri videtur, si ... .