ubiquitarius (-quet-), -a, -um – der Ubiquitätslehre entsprechend (ubiquismus): IVELLVS ep Tigur I p.54 (1560) Volatica illa doctrina Ubiquitaria non potest apud nos consistere ullo modo. MVSCVLVS in Gal p.135 opinor eos nequaquam de corporali et ubiquetaria carnis Christi praesentia fore disputaturos.
– subst. m., ubiquetarius, -i, m., der an die Allgegenwart Christi glaubt: MVSCVLVS in Eph p.11 interim ubiquetarios de sanguine Christi quomodo ille ubique locorum cum ipsa divinitate esse possit, disputare sino. BEZA tract theol II p.161 Imò viderit ipse cum omnibus Ubiquitariis quomodo carnem Christi in Chimaeram non transforment. BODIN hepta p.287 Ubiquitarii hominem Christum et humanitatem omnipotentem esse aiunt, hominem autem non etiam humanitatem esse aeternam. RAINOLDS-W calv p.65 Surrexerunt postea Brentius, Wirtembergenses, et alii Ubiquetarii, qui ... sustulerunt ascensionem Christi ad caelos. MASTRICHT theol p.215 ut caro Christi sit infinita et omnipraesens, eoque vana essent argumenta Reformatorum, contrarium asserentia adversus Ubiquetarios.