tellureus, -a, -um
irdisch, auf die Erde bezüglich: BOVELLES sap 5 p.80 Essentia persimilis est tellureo orbi. == sap 8 p.94 Sapiens in tellureo, quem a Natura possedit, Homine villicatus illum pro viribus excolit. == sap 19 p.150 ut rursum e tellureo pulvere et priscis atomis evannata dissolutaque sui pars instauretur. == sap 29 p.190 sub mortali ac tellureo humanitatis amictu. homo tellureus, der Mensch im Naturzustand: BOVELLES sap 22 p.164 naturalis ac tellurei Hominis imaginem. == sap 31 p.214 Naturalis quippe noster Homo Homo est tellureus, virtute inconditus ignarusque sui.
Lexicographica: GEORGES 0
|