calotechn(i)us, -i,
m.
tüchtiger Handwerker: DECEMBRIO-A
pol 7,81,147 Ergo
καλότεχνος, Calotechnus, etiam ipse dictus, qui ante Callimachus, ob eximiam artem marmorariam, quod fuerit optimus artifex (
aus VITR. 4,1,10 catatechnos,
o. PLIN.
nat. 34,92 catatexitechnos,
mit var. ll.). KOLOPHON
istc ia00970000 (
1491) Opera et impensis Johannis Koelhoff Lubicensis metropolis Coloniensis. ciuis

charagmatice artis calotechnii. Anno gratie Millesimo quadringentesimo supra nonagesimum vno pridie calendas martias ad finem usque perducti sunt
Aristotelis libri de anima (
zitiert nach Joseph William Moss, A Manual of Classical Bibliography I, London 1825, 147). KOLOPHON
istc ia00971000 (
1497) Absoluti et accuratissime castigati
Aristotelis libri de anima, opera et impensis honesti viri Henrici Quentell colon. ciuis

impressorie artis calotecnii

characterisati. BOVELLES
sap 31 p.214 Nam Sapiens velut sui calotechnius et optimus artifex ad naturalis Hominis similitudinem virtutis Hominem progenuit. ==
sap 32 p.222 sapiens Homo, cum suiipsius calotechnius, toreutes, cosmeta dictus sit. FOLENGO-IB
in psalm fol.202
v primo illi celeberrimo Christi aduentui, cuius praesentia nostra tunc salus coepta est delineari, atque ab ipso Dei filio tanquam - ut sic dicam - calotechnio absolutissime perfici.

lex.: PEROTTI
ccopiae 7,27 Ars graece
τέχνη dicitur, hoc est

technae, qua uoce et nostri utuntur. ... Hinc technides artifex dicitur, et calotechnius bonus artifex. Item e contrario

cacotechnius malus artifex.

cf. ital.: COLONNA
Hypnerotomachia sig.y4
v il solerte et calotechnio architecto.