stigmatitius, -a, -um
vernarbt: ANON vindiciae šp.177 tyrannus barbaris et stigmatitiis satellitibus circumstipatur (²p.163 stigmaticis).
unsicher: LIPSIVS-J amphitheatr p.39 quem locum turpe sit occupari a subuerbustis et seruis stigmatiis (od. stigma<ti>tiis coni.?). Lexicographica: GEORGES 0
|