stigmatitius
stigmatitius, -a, -um
vernarbt: ANON vindiciae šp.177 tyrannus barbaris et stigmatitiis satellitibus circumstipatur (²p.163  stigmaticis).
 unsicher: LIPSIVS-J amphitheatr p.39 quem locum turpe sit occupari a subuerbustis et seruis  stigmatiis ( od. stigma<ti>tiis coni.?).
|
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger,
stigmatitius,
in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,