tubalis, -e – 1) röhrend, wie eine Posaune: ZABERN cant p.276 quando hoc fit a personis tubales sive grossas voces habentibus. LOCHER navis p.46 Temperat haec urbes, populos, magnumque senatum: | Corporis haec praebet vires, et corda polita. | Clamitat ad cunctos Sapientia voce tubali. EP obsc vir I 46 (= app 5) p.79 Inter omnes doctores theologiae est unus hic, qui est praedicator nobiscum et habet tubalem vocem. SCHEDE melet p.157 Donec tubali voce caro excita | Computrefacti corporis in novam | Massam resurgat de sepulchro. ORSAEVS Schaunburgias 2,985 Kalmejerus adhuc cantus informat et artes, | Condecoratque chorum divinum voce tubali. – 2) als magisches Nummernschema: HERBERT DE CHERBURY gentil p.65 Qui numerus etiam continet omnia numerandi genera, par et impar, quadratum, quadrantalem, longum, latum, tubalem, pyramidalem, primum et compositum: quemadmodum à Fr. Geo. Ven. lib. 3 de Harmon. Mundi, observatum est (d.i. Francesco Giorgi (Zorzi), 1466-1540, De harmonia mundi, 1525).
– adv., tubaliter: FRISCHLIN scen p.77 Et igitur non possumus vos ferre in hoc. :: Qu. Ah mi bone | Frater, ne insultes mihi tubaliter: Nam clerici | Seculares iure hoc faciunt, quia oves pascuae suae | Debent pascere.