demegoria, -ae, f. – eine dem genus deliberativum angehörende Rede, Homilie, Predigt: BEBEL-H brev expos fol.3v Contio teste Aulo Gellio lib. 17. c. 7. tria significat, primo publicam orationem alicuius sacerdotis vel magistratus; quam graeci demegorian, barbari praedicationem vocant. OECOLAMPADIVS in I Ioh fol.1v Superiori anno, Praesules ornatissimi, sub adventum natalitiorum Christi, efflagitantibus fratribus, epistolam Ioannis catholicam demegoriis aliquot - vel si libet homilias dicere - coram populo explanavi. saepe ibid. VRSTISIVS epit Bas p.7 quibus utrique parti a conviciis abstinendum et nil nisi e verbo dei hausta populo proponendum mandabat, contentiosis hisce demegoriis remedium adferre cupiens. TVCKNEY praelect p.249 Quin et ipsi Fanatici in Conventiculis suis ... hoc ipsum factitant, ubi demegorias suas (demegoras suos ed.) admodùm sonorè reboantes audias. VERMIGLI in I Mos fol.87r Iosephus inducit quandam Dei demigoriam, quasi coeperit commemorare omnia sua in illum Abraham beneficia.