abnauigo
abnauigo, -are – mit dem Schiff wegfahren: FILELFO-F ep 1,21 (1428) Intra quatriduum sum hinc Bononiam versus abnavigaturus. == Xenophon Ages 2,31 medio hiemis tempore domum abnauigat (gr. ἀποπλεῖ). BONFINI dec 1,1,154 mercatorem ab eo non sine multa pecunia dimissum neque adhuc stadium abnavigantem. IASPARVS-Iac Erasmus ep 2570 (1531) Nulla iam noua sunt preterquam quod inclytissimus rex Christiernus noster postridie Crispini abnauigauit hinc ex Hollandia <cum> quatuordecim milibus hominum, an possit recuperare patriam. VALERIANVS infel 2,19 Captus ab Hispanis ..., cum teterrima illa pestis ... urbem invasisset, fuga is per occasionem arrepta, cymbam quandam ingressus est, ut in Lucaniam abnavigaret. HELGESEN chron p.125 sineretur liber abnauigare aut in Hollandiam, unde soluerat, aut in aliam Germani prouintiam. PEXENFELDER appar p.277 Navigaturi conscendunt navim; navis solvit a portu, vel remis propellitur a littore; aut contis protruditur; et sic remigando abnavigant

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, abnauigo, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 06.06.06 10.03.13

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.