coniecturatio, -onis, f.
Fähigkeit, Rätsel zu lösen: BRVNO lamp stat p.147 Est coniecturatio, utpote de rebus dubiis, aptitudo quaedam coniiciendi et veluti ex iactu quodam seu ictu oculi ratiocinii dubia quaedam et non absoluta apprehensio.
Lexicographica: TLL 0
|