adiectitius, -a, -um – extra hinzugefügt: – 1) negativ, überzählig, überflüssig: BARBARO-H min. castig I 8,41 Verbum autem "se" adiectitium erat et obscurabat intellectum. RHENANVS ep 209 coepi conferre et inveni XXX capita addita, nimirum decreta Mileventani concilii, ..., quorum capitum adiectitiorum primum est XXII, ultimum vero LI. ERASMVS pronunt p.98 Vulgo quantum operae perit in adiectitiis litterarum flexibus et lasciuientibus lineis. BODIN hepta p.261 Caput illud Josepho tributum est, sed adiectitium esse et brevitas ipsa et scribendi ratio docet. – 2) sonst: LEIBNIZ supr 6 p.40 Distinguuntur Legati vel Ministri publico nomine missi tum intrinseca potestate, tum adjectitio honore. ... Adjectitio honore distinguuntur Ministri publico nomine missi in Legatos et Ablegatos.