blateramentum, -i, n.
Geschwätz: ERASMVS ep 109 His autem meis blateramentis adeo nihil confido vt ne cura quidem vlla digna iudicarim, nisi per te fuerint approbata. == ench p.39 Vide, ne quid istorum blateramenta te permoueant, quorum miseranda caecitas deploranda potius quam imitanda. KARLSTADT Eck ep 84 (1519) amoliturus ex Eccianis blateramentis quicquid valuero, quanquam tergiversator lineas nostras excurrit, ac contra me posuit, quae me nescit dubitare. EMSER c Luther assert p.709 tot interim futilia ac scurrilia mihi blateramenta coacervat.
Lexicographica: TLL 0
|