incrudesco, -ere – hart werden: ALBERTI aedif 5,14 quando illic nec uentis nec sole pertactus aer incrudescat. MARVLLVS hymn 1,175 Interdum sine more, sine ordine mittere quosdam | In scelus omne, nouas laetantes nectere clades | Cladibus insanaque hominum incrudescere caede. VADIAN poet 1 p.14,29 utcumque carmina levitate incrudescant. ERASMVS ad 3,7,1 Quo magis conatur, hoc magis horum incrudescit odium, gliscunt irae, feruescunt pugnae. CAMDEN Brit p.618 Cum enim littus hinc se vastius in occasum proiiceret, oceanus quasi infensior obstinatius illud lancinavit, imo incrudescente aestu littus devoravit.