arietatio, -onis, f.
Zusammenstoßen, Anstoßen (mit einem Rammbock): BACON org 1,109 homines sane de viribus tormentorum et machinarum per pondera et rotas et hujusmodi arietationes et impulsus multiplicandis, multa et varia secum cogitaturi fuissent. == Henry VII p.106 comperiens se arietatione truncorum ligneorum parum proficere. COMENIVS op did III p.701 Violentior aggressio est per arietationem portarum et murorum. WREN-M increp p.457 Ex impietate solùm Bariesuitica procedit omnis haec arietatio.
![]() Lexicographica: TLL (1x, SEN. nat.)
|