afflator, -oris, m. – der einhaucht: PICO-G adv astrol 5,14 faceret ergo prophetam, plus quam prophetam facere non poterit, qualis Ioannes Baptista, an igitur poterit divinum afflatoremque omnium facere prophetarum? CORTESI-P in sent fol.xxiiiiv (1513) Quod ni fuisset coelitus informata notio: spiritusque afflator illapsus: nullo modo homines rudes in in Hydrargyro consequi poterant. ASVLANVS Erasmus ep 770 (1518) qui ... Deum vnum, Christum filium diuinumque Afflatorem indicauerint.
– lex.: PEROTTI ccopiae 19,7 afflo, quod est in aliquem spiro, cuius passiuum est afflor. ... Ab his afflator, perflator, efflator.