dormiturio, -ire
– schlafen wollen: DORPIVS or 1,2,10,4 ut nihil unquam irruperit, quod dormiturientem sponsum evigilare faceret ... aut 
deliciantem offenderet. ZIEGLER-Hier dram sacr I p.436 Profecto dormiturio , mea Dalila. | :: Ergo in sinum meum recumbe paululum. GRONOVIVS-JF ep syll II p.578 (1638) scripsi dormituriens sera nocte COMENIVS op did III p.501 Qvi dormiturit, is oscitat et pandiculatur; qvi dormitat, is nictat oculis, et nutat capite: qvi dormit, somniat, et aliqvando stertit: qvi edormivit, expergiscitur - seu evigilat - experrectusqve expergefacit - seu excitat - alios.
deliciantem offenderet. ZIEGLER-Hier dram sacr I p.436 Profecto dormiturio , mea Dalila. | :: Ergo in sinum meum recumbe paululum. GRONOVIVS-JF ep syll II p.578 (1638) scripsi dormituriens sera nocte COMENIVS op did III p.501 Qvi dormiturit, is oscitat et pandiculatur; qvi dormitat, is nictat oculis, et nutat capite: qvi dormit, somniat, et aliqvando stertit: qvi edormivit, expergiscitur - seu evigilat - experrectusqve expergefacit - seu excitat - alios.
Lexicographica: TLL 0;
NOLTE lex p.261 Pro 'dormiturio' tamen, quia sine veterum suffragiis apud eruditos irrepsit, rectius dicimus 'dormito'.