interpolatim, adv. – 1) zwischendurch (temp.): SALVTATI ep 3,21 Rescripsi tibi longiusculam epistolam ad tuas litteras responsivam, quam vix inter occupationes huius officii interpolatim extorsi. HEMMERLIN-F excerpta ed. Walchner p.204 (De plebanis mendicantibus) anne per singulos dies aut interpolatim tibi per Spiritus Sancti puinguedinem accrescit. SVRGANT Amerbach ep I 179,23 (1502) profecto laboris, i. studii, ibidem incepti ac hucusque interpolatim continuati haud finem institui. – 2) dazwischen (loc.): MARRACCI refut praef 3 si nunc Alcoranus arabice et latine, quamuis refutationibus interpolatim insertis, in lucem prodiret