exorcizator (-is-), -oris, m. – der exorziert, Exorzist: PEROTTI ccopiae 10,147 a quo ipsa adiuratio exorcizatio siue exorcismus dicitur, et qui huiuscemodi artibus utuntur a iuris consultis dicuntur exorcizatores. WEYER pseud 4,4 O summa et aeterna virtus Altissimi, ... te invoco, ... ubicunque maligni spiritus in virtute tuorum nominum sunt vocati, et omni parte conveniant, et voluntatem mei exorcisatoris diligenter adimpleant. ARGENTINO praestig 17 p.189 exorcizatores et admiratores dicitur Salomon instituisse.