tonitralis
tonitralis, -e – der donnert o. donnern kann: BALDE poem I p.650 cum tonitralibus | Alata nimbis fulmina decidant. == poem IV p.169 Ipsa tonitrali sulphure saxa crepant (d.i. Schießpulver). – tonitrale metallum, Kanone: BALDE poem II p.90 patiarque libens iaculabile sulphur, | Flammato sparget tractu tonitrale metallum. == poem IV p.470 ibi cum exercerentur tonitralia metalla crebro iactu, trepidantibus amicis, solus ipse, intrepidus animi Carolus V. == Vrania p.78 Nec tamen infartum pyrio tonitrale metallum | Pulvere, fulmineis exonerabo globis. == Tillius p.67 immugit passim tonitrale metallum | Glandibus excussis.
Lexicographica: GEORGES 0

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, tonitralis, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 04.08.05

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.