|
cacophonia, -ae
– Mißklang: LANDO Cic p.41 Multae sunt in eo Cicerone cacophoniae, multa male coherentia, uerba sordida, obsoleta, incompta. BISSELIVS leo p.483 Duravit autem haec, quam memoravi, belluarum humanave mista - sic liceat loqui - cacophonia, tunc quoque. – Sprachstörung: BLANCKAERT lex med p.137 Cacophonia est mala vocis prolatio, ex organorum vitio proveniens, ex κακῶς male, et φωνέω voco. G(ermanice). schwere Sprache.
Lexicographica: TLL 0; LSJ;
LATHAM;
LML
Etymologie: gr. κακοφωνία.
|