semiuictus
semiuictus, -a, -um – halb besiegt: BOCCACCIO gen 4 praef stupidus ego et semivictus novitatis horrore, quidnam tam repentine tempestati causam prestitisset excogitans, fere absorptus sum. == vir 8,1 Talibus ergo plurimisque similibus suadente desidia, semivictus imo victus in totum, caput, quod in cubitum surrecturus erexeram, in pulvinar iterum reclinavi. CALVIN op 52 p.170 semivictus est qui timide ac dubitanter pugnat. GIOVIO hist I p.83 summa locorum iniquitate prius turbati semivictique sint quam ad hostes pervenire potuerint. CAMPANELLA phil sens p.524 At aquae, si natura fuissent frigidae, non possent producere animalia, ... nisi calor oppugnaret spiritusque calidus informaret semivictam molem. BARTH grat p.122 Lasciva ganniebat | Sopore semivicta, | Amore suscitata.
Lexicographica: GEORGES 0

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, semiuictus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 11.06.05 05.05.11 23.01.18

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.