semiuictus, -a, -um – halb besiegt: BOCCACCIO gen 4 praef stupidus ego et semivictus novitatis horrore, quidnam tam repentine tempestati causam prestitisset excogitans, fere absorptus sum. == vir 8,1 Talibus ergo plurimisque similibus suadente desidia, semivictus imo victus in totum, caput, quod in cubitum surrecturus erexeram, in pulvinar iterum reclinavi. CALVIN op 52 p.170 semivictus est qui timide ac dubitanter pugnat. GIOVIO hist I p.83 summa locorum iniquitate prius turbati semivictique sint quam ad hostes pervenire potuerint. CAMPANELLA phil sens p.524 At aquae, si natura fuissent frigidae, non possent producere animalia, ... nisi calor oppugnaret spiritusque calidus informaret semivictam molem. BARTH grat p.122 Lasciva ganniebat | Sopore semivicta, | Amore suscitata.