impignoro (-gnero), -are
– verpfänden: WIMPFELING Amerbach ep I 437,39 (1510) me illum Augustinum uendidisse, impignorasse, commodasse. LVTHER theses 52 (1517) etiam si 
Commissarius, immo Papa ipse suam animam pro illis impigneraret. MEARA Ormon p.97 cui pro mercede, superbas | Deficiente auro, multos impignorat arces. BESOLD opus II p.222 Et occupata contra ius imperialia imperator ob iusiurandum repetere non audet telonea gravantia rem publicam deponere, ... et per antecessores inconsulte ... tam in praeiudicium imperii donata vel impignorata, revocare inhibetur.
Commissarius, immo Papa ipse suam animam pro illis impigneraret. MEARA Ormon p.97 cui pro mercede, superbas | Deficiente auro, multos impignorat arces. BESOLD opus II p.222 Et occupata contra ius imperialia imperator ob iusiurandum repetere non audet telonea gravantia rem publicam deponere, ... et per antecessores inconsulte ... tam in praeiudicium imperii donata vel impignorata, revocare inhibetur.
Lexicographica: TLL 0 (impignero 1x, GLOSS.);
LATHAM