allatio, -onis, f.
1) (lokal) das Herbeibringen: OLZINA ep publ ed. Calonja 2 p.115 (1441) allatione codicis nobis tantopere concupiti. DIONYSIVS Cart c Moham p.368 (1452) non ergo ita paulatim usque ad quintumdecimum diem angelus fuit in motu allationis Alcorani. LVTHER op 3 p.156 (1513) afferte i. e. allationem facite. BELLARMINO script eccl p.21 (1613) de allatione prandii ad Danielem. SCHMID-Sebastian disp p.223 (1696) ex destinationis et separationis primitiarum, atque earundem in templum allationis et oblationis discrimine, hoc satis apparet, quod Christus sit maneatque primitiae obdormientium. 2) Vorführen (zur Bloßstellung): VALLA-L coll p.15 (zu Matth. 1,19 nolens traducere eam) Aliud est enim 'ducere ad se' , aliud 'ostentui habere', id est ludibrio et lusorio spectaculo. Verum ne multis agam, quia Greci exemplum 'paradigma' dicunt, quod est similium allatio, interpres videtur quodammodo allationem significare voluisse. 3) das Anführen, Zitieren: BRVNO lamp ven p.58 an manca sit vel diminuta definitionis proprietatisve allatio. VEDEL-N rat p.340 (1628) de abusu philosophiae, qui consistit in allatione falsorum principiorum.
Lexicographica: TLL adlatio* (2x)
|