hiato, -are
gähnen: MARVLVS evang 2,7 Nam eo quoque tempore inerti ueternosoque stupore premi uidentur, oscitant, hiatant , languentibus nictant ocellis | seque elatis lacertis ac prolato pectore distentant et, nisi totam noctem dormierint, somnum a se fugisse lamentantur.
Lexicographica: TLL 0
Etymologie: von hiare.
|