amusoteros, -a, -um (compar. von ἄμουσος) – allzu unkultiviert: POLIZIANO misc 90,1 Non recuso, quin sub censuram sub aleamque ueniat, qualecunque hoc erit de quo scribam, ... dum ne quis mihi amusoteros - ut uerbo utar quo Symmachus -, dum ne quis opicus ... contingat iudex (vgl. SYMM. epist. 1,14,2 ἀμουσότερος tibi videbar, qui iudicare non possem). VADIAN poet 19 p.174,24 Hic clamore opus esset, amusoteri, in hos hostes vestrae indignationis tela dirigite.
– vgl. gr., compar.: ERASMVS ad 1,6,48 ᾿Αμουσότερος λειβηθρίων. i.e. Indoctior Libethriis. == ad 3,7,1 p.878F Quid enim insuauius classicorum sonitu? Quid ἀμουσότερον tympanorum strepitu?