timoratus, -a, -um – gottesfürchtig: ZABERN can p.269 Laici etiam timoratiores, qui ex devotione nonnumquam etiam diebus feriatis chori officium audire cupiunt. WIMPFELING ep 130 (1501-2) ut homo timoratus, ut vir optimus. FORESTI mul fol.20r Simeon vir iustus et timoratus (Zitat aus VVLG. Luc. 2,25). LVTHER resol 50 Ego uero sapio, quod, cum indulgentiae sint uilissimum bonum omnium bonorum Ecclesiae ..., deinde nec meritorium nec utile, sed plaerumque nocentissimum, si non sint timorati. FRISCHLIN scaen p.63 Habet timoratam ille conscientiam; et veritatem amat.