fucatio, -onis, f. – (täuschende) Ausschmückung, Dekor: SALVTATI ep 6,7 (1385) memento te veritatis doctorem esse, ... relinque, precor, cardinalibus istos cultus, has fucationes istasque blandicias. POGGIO in Felicem fol.59v (1447) nil tibi proderit simulata verborum fucatio: nil ille peruersa via quem te dicis habere unionis appetitum. PONTANO serm 2,6,1 Totum hoc genus mendacii ... Aristoteles tradit in sermonibus versari atque in actionibus, ad haec ... etiam in fictionibus arcessitisque fucationibus. VERMIGLI loc p.382 (1576) ipsa deformitas probro caret, fucatio verò deprehensa, ignominia semper notatur.