penuarius, -a, -um
1) zum Vorrat gehörend: PEROTTI
ccopiae 1,347. BEROALDO mai.
ann cent 19,1 Condum uero illum appellauerunt qui recondit in cellam penuariam ipsa penora. DASYPODIVS
dict P 236. PEXENFELDER
appar p.709 pro penore asservando cella, hypogeum, apotheca penuaria seu penaria, promptuaria, promptuarium, mellaria, olearia, vinaria, carnaria, farinaria, casearia, granarium.

2) subst.,
penuarium, -i,
n.
a) Vorratskammer: PEROTTI
ccopiae 1,347 Penuarium significat omne id quod in penu reponitur, et ipsum penu, et quod penu est; unde penuaria caella appellatur. VADIAN
ded 38 p.162 quae
dogmata Ministri nostri ex sacratissimo illo utriusque instrumenti penuario deprompta ecclesiae nostrae ad vitam et salutem proposuissent. DASYPODIVS
dict P 236 Penuarium, Ein speiß kamer. Penuaria cella, idem.
b) Lebensmittelvorrat: PEROTTI
ccopiae 1,347 (
s. o.). CAMDEN
ann 1596,13 Praefectis sive generalibus regina praescripsit, ut sedulo inquirerent quis et quantus bellicus sit apparatus in navibus aut cellis penuarium contra Angliam et Hiberniam aut Caletum transmittendum, eumque interciperent aut una cum navibus perderent.