inadulabilis, -e
für Schmeicheleien unempfänglich: PEROTTI ccopiae 10,153 eum qui iustitiae praeest oportere esse grauem, sanctum, seuerum, incorruptum, inadulabilem (aus GELL.). ECK ep 60 (1518) At ignoras, quam Eckius homo sit inadulabilis. == disp 1 p.260 beatum et inadulabilem patrem Bernhardum. == disp 5 p.295 sancti patres et viri inadulabiles. VIVES aed 15 iudices exhibebunt se graveis, ... inadulabiles.
Lexicographica: TLL (GELL. 14,4,3)
|