andria, -ae, f.
1) Tapferkeit: BRVNI isag p.220 in hoc praeclarius Graeci quam nos; fortitudinem enim illi andrian (andriam var.l.) vocant, id importat - ut verbum de verbo exprimatur - virilitatem. 2) Essen, an dem nur Männer teilnehmen: BARBARO-H min. castig I 25,28 in Creta quoque viriles epulas, ut inquit Strabo, andrias ... appellabant (Strabo 10,4,16 ἃ καλοῦσιν ἀνδρεῖα; 4,20).
Etymologie: gr. ἀνδρεία.
|