andria
andria, -ae, f. – 1) Tapferkeit: BRVNI isag p.220 in hoc praeclarius Graeci quam nos; fortitudinem enim illi andrian (andriam var.l.) vocant, id importat - ut verbum de verbo exprimatur - virilitatem. – 2) Essen, an dem nur Männer teilnehmen: BARBARO-H min. castig I 25,28 in Creta quoque viriles epulas, ut inquit Strabo, andrias ... appellabant (Strabo 10,4,16 ἃ καλοῦσιν ἀνδρεῖα; 4,20).
Lexicographica: TLL 0; (zu 1) LJ ἀνδρεία, (zu 2) LSJ ἀνδρεῖος
Etymologie: gr. ἀνδρεία.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, andria, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 23.02.04

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.