mastix, -igis,
m.
1) Kritiker: MANETTI
apol 1,5 Nam et Homero Xenophanes Colophonius philosophus, et Zoilus quidam nescio quis greco cognomine Mastix - quod latine Verberonem significat -, et Galba denique imperator plurimum obtrectavere. FLEMING
carm p.415 Mastix pessime sordidissimorum, | qui vel sunt, vel erunt, vel et fuerunt, | quid spurce vomis, ut bibas venenum ? WARD
Fucus 5,6 Nae tu es probus mastix

histriomastigis. COMENIVS
op did III p.640 Verus igitur Logicus, Veritatum venator, Errorum profligator, Tricarum concinnator, Nebularum discussor, nodorum Gordiorum dissector, Sophistarum mastyx ... est.
2) mit Genetiv o. Dativ: PANORMITA
dict Alph 1,40 Erat
Alfonsus in corona ducum atque procerum Nicolai Picinini ... res praeclarissime gestas enarrantium, in quibus quispiam exorsus est Picinino mastix. BARBARO-H min.
ep BARBARO-H min.
ep 70 (I p.89) (
1485) qui se Aristoteli mastigem fecerit. LELAND
Bon sig.a1
r (
tit) Bononia

Gallo mastix in laudem felicissimi victoris Henrici Octavi Anglici, Francici, Scottici, Hibernici. GVAZZO
comp 3,14 p.349 Sancti Vberti Episcopi Leodiensis veri daemono mastigis habitaculum. MASEN
spec ver p.610 Et Mariae mastix nascentis Numinis arcā | Impl<i>citas ausit contemerare manus.

fem.: HVTTEN
carm p.442 Intrepidus domitor monstrorum invictaque mastix, | Qui temere Fratres ausos temereque Sophistas, | Laudis opus plenum et memorandum in secula factum | Contudit.