crinomenon (krin-), -i, n.
– Streitpunkt: BRVNI stud p.11 quid enim statuum subtilitates et 
epicherematum curae et illa, quae appellantur crinomena, ... mulierem conterant? SCHOPPE phil p.352 quod re vera esset to krinomenon, sive caput illud, de quo disceptabatur.
– gr.: LVTHER op 25 p.187 Ita minor Syllogismi Theologici semper manet κρινόμενον, de qua litigatur, cum de maiore conveniat. == colloq 3383 (1533) in medicina est corpus sanabile, subiectum in iurisprudentia est κρινόμενον, finis iustitia. ZANCHIVS-H nat p.159 Hoc enim est τὸ κρινόμενον de quo disputatur : An Deus plura possit, quàm facere velit. CHEMNITZ loc theol III p.439 Et hactenus, quantum existimo, consentimus, κρινόμενον vero controversiae in eo positum est, an dicto secundum quid, ad dictum simpliciter hinc inferendum sit.
epicherematum curae et illa, quae appellantur crinomena, ... mulierem conterant? SCHOPPE phil p.352 quod re vera esset to krinomenon, sive caput illud, de quo disceptabatur.
– gr.: LVTHER op 25 p.187 Ita minor Syllogismi Theologici semper manet κρινόμενον, de qua litigatur, cum de maiore conveniat. == colloq 3383 (1533) in medicina est corpus sanabile, subiectum in iurisprudentia est κρινόμενον, finis iustitia. ZANCHIVS-H nat p.159 Hoc enim est τὸ κρινόμενον de quo disputatur : An Deus plura possit, quàm facere velit. CHEMNITZ loc theol III p.439 Et hactenus, quantum existimo, consentimus, κρινόμενον vero controversiae in eo positum est, an dicto secundum quid, ad dictum simpliciter hinc inferendum sit.
Lexicographica: TLL (3x, RHET. Her., al.)
Vgl.: vgl. Baron, ed., Bruni