secundarius
secundarius, -a, -um
1) zweitrangig, untergeordnet: MORAVVS-A Vadian ded 13 p.74 ( v. concertatio) ( cf. Bonorand). 2) secundus, der zweite: VESPVCCI quat nav p.352 Quantum ad secundariae navigationis cursum et ea quae in illa memoratu digna conspexi dicetur in sequentibus.
 subst., secundarius, -ii, m., Schüler der zweiten (unteren) Gruppe einer Klasse: ORDINATIO schol Laubach p.119 W. secundarii huius classis continuant tertiam declinationem.
Vgl.: primarius.
|
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger,
secundarius,
in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,