merdosus, -a, -um – beschissen, nichtsnutzig: POGGIO facet 204 'Eya,' inquit 'eques merdose, si hic ancilla extitisset, recte cum ea rem habere potuisses.' BEBEL-H facet nov 3 sig.Y7r De Iosbarto propheta merdoso. CAPITO ep 54 (1520) Eduardus Leus merdoso libello potuit tranquillitatem inficere literatorum. NAOGEORG agr sacr p.41 Nunquam bene coelica porci | Dona ministrabunt merdosoque upupa rostro. DVCHESNE-L praelect fol.40r Nae malim omnium cloacarum spurcum halitum decem mensibus odorari, quam vel semihora tam merdosum libellum attrectare. ANON Calvin ep 2572 (1557) Audimus aliquando parvos merdosos decretistas, qui vix studuerunt uno anno.