praedicanticus, -a, -um – die Prädikanten betreffend: GRETSER basil p.144 (1610) axioma illud Praedicanticum. TIT vd17 12:116257L Rationes A Priore, Prorsus Apodicticae Et Euclideae, Cur Quintevangelici Praedicantes A Disciplinis, Ciliciis, Adeoque ab omni carnis maceratione quam diligentißime abstineant ... in gratiam flagellationis praedicanticae non ita pridem Witebergae in Saxonia institutae (1615). EPIST dedicatoria vd17 12:111476E (1618) Ordinis praedicantici apud Noribergenses protomystae, M. Ioanni Scrotero, vexillario, M. Ioanni Fabricio, et primipilo Salomoni Schvvsigeri, totique ministerio Euangelicorum ibidem Iubilatorum nec non et caeteris compalaestritis et tam in Caluini quam Lutheri castris sub labaro Augustanae confessionis commilitonibus atque systratiotis Verbi theriacopolis. CONTZEN pol p.450 Unum quod hoc loco palmarium est, praeterire non possum; est enim imperitiae, et impudentiae praedicanticae luculentussimum testimonium. == pol p.760 (1629) Belli Praedicantici cottidiana exempla cernimus.