proludium, -i, n. – Vorspiel: FICINO ep 3,26 Non ut huiusmodi argumento quasi quodam Theologiae proludio exercitatus accedas promptior ad ludendum. LOCHER navis sig.α2v SI fas esset, praeceptor iucundissime, exotici ac barbari sermonis quiddam tuis mundissimis auribus inculcare: in praesenti proludio rudis loquutor audaxque iuventus manibus tuis dedicarem, quod mihi labor ingenuus, sedentariaeque noctes ac frequens lucubratio peperere. HVTTEN ep 90,6 (1518) quoddam fuit hoc (i. peregrinatio duodecim annorum) enim uitae proludium, καί τι ταύτης τὴς τραγῳδίας προγύμνασμα. ERASMVS ad 1,9,25 (Zitat aus Gellius 5,10,2) Sed majus mihi in ista victoria proludium est, cum te non causa tantum, sed etiam in argumento vinco. Disce igitur tu quoque magister sapientissime, utroque modo fieri uti non reddam quod petis, sive contra me pronunciatum fuerit sive pro me (Gell. jetzt prolubium).