praemetior, -iri – vorher abmessen, überlegen: PETRARCA ep metr 1,3,103 Sublimis ab Alpe | ille minax animo iam premetitur auaro | ditia rura procul. CONVERSINI dragm Visere postremo nemusculum migrat, quasque portiones igni dedendas, quas domesticis asservandas usibus, quasque suillis animo premetitur. LVTHER op II p.419 (1523) ingentem et inevitabilem necessitatem periculumque Ecclesiae ante oculos ponentes, animisque praemetientes. MELANCHTHON ep 8757 (1547) ut, ad te scribens, omnium verborum pondera praemetiatur, ne quod verbum effundat asperius.