poeticus, -a, -um
– auf die Dichtkunst bezüglich: – 1) adi.: BARBARO-H mai. c poet 1,72 quantopere poeticam artem ... detestentur.
– 2) subst.: – a) poeticus, -i, m., Dichter: BARTH Humanisten p.10 (Poeta v. 20) bibere, 
helluari, meditari (sic Schnur) et otiari poetico poema est. – b) poetica, -ae, f., Dichtkunst: BARBARO-H mai. c poet 1,46 quo tempore primum coepta ... est Romae poetica. VADIAN poet 1 p.13,15 Poetica Dei Opt. Max munus, naturae mnistra, studii vero et vigiliarum comes, ut eam Diomedes ex Varrone definit 'est fictae veraeque narrationis congruenti rythmo vel pede composita metrica structura, ad utilitatem voluptatemque accommodata.
– 2) subst.: – a) poeticus, -i, m., Dichter: BARTH Humanisten p.10 (Poeta v. 20) bibere, helluari, meditari (sic Schnur) et otiari poetico poema est. – b) poetica, -ae, f., Dichtkunst: BARBARO-H mai. c poet 1,46 quo tempore primum coepta ... est Romae poetica. VADIAN poet 1 p.13,15 Poetica Dei Opt. Max munus, naturae mnistra, studii vero et vigiliarum comes, ut eam Diomedes ex Varrone definit 'est fictae veraeque narrationis congruenti rythmo vel pede composita metrica structura, ad utilitatem voluptatemque accommodata.
Lexicographica: TLL*