maleferiatus, -a, -um
voreilig, unüberlegt handelnd: POLIZIANO misc praef 63 ne putent homines maleferiati nos ista, quaequae sunt, de faece hausisse. KIRCHER Oedipus I p.480 quis hīc ... non rideat maleferiatorum hominum stoliditatem, dum ineptijs huiusmodi Cabalisticis tantam tamen fidem habent, ut earum ope montes etiam se transferre posse sibi persuadeant?
lex.: DASYPODIVS dict F 53 (feriae) maleferiatus, a, um, unruewig. Lexicographica: TLL 0;
HOVEN ('querelleur, méchant')
|