disculus, discholus, dyscolus
disculus (dischol-), -a, -um
unzugänglich, ungesellig: BEBEL-H com 1 ne prauis eum et disculis contubernalibus ... et  conuictoribus adiungas. EP obsc I 7 p.17 Et dixit: 'Quare vis audire Salustium, tu dischole?'
Etymologie: class. dyscolus.
|
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger,
disculus,
in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,