demolitor, -oris m. – Zerstörer: PETRARCA fam 7,7,2 solet architectus esse optimus propriorum operum demolitor. CONVERSINI cand p.79 quatenus ecclesiarum demolitores ipsi fiant qui de ecclesiis damnabiliter nutricantur. GHERARDI diar p.92 (1482) Antonium Cincium Marcelli filium demolitoribus se opponentem ob iacturam tabernarum suarum, rapi iussit in carcerem. ECK repuls sig.f3r subdolus ille vineae domini demolitor. SALMERO comm XIV p.242 in libro adversus Leonem Isauricum imaginum demolitorem, et contemptorem, Iconoclastas, Timoleontas appellat. CORNELISSEN in ep Paul p.696 hoc enim passim Iudaei obiectabant Paulo, quòd esset legis Mosis hostis et demolitor.