dapifer, -ri, m. – 1) Diener beim Essen: CALLIMACHVS carm 120 (tit) epytaphium dapiferi regii podagrici. ARCO num 67,1 (epitaphium Caesarei ministri) Hic iacet Arctoi dapifer Iouis: iste sub altis | Antiquae Paduae moenibus occubuit. – 2) als Adelsamt, Truchseß (d. imperii Reichstruchseß): CAMDEN Brit p.161 Guilielmi de Curcy dapiferi regis Henrici Primi habitatio. GLAREANVS dodec 1 praef Illvstrissimo Principi, Othoni, Sancti Romani Imperij Haereditario Dapifero, Baroni in Vualtpurg. PORTVS-Ae Thuc praef p.158 Illustrissimo ... principi, Frederico IIII Dei gratia comiti Palatino Rheni, utriusque Bavariae duci, sacri Romani imperii dapifero supremo, electori septemviro, principi suo clementissimo. SCHOPPE phil p.15 (v. ringrauius).
– lex.: PEROTTI ccopiae 2,704 A dapibus dapiferi dicti qui dapes in conuiuio ferunt.