animitus, adv. – von Herzen, im Herz, mit dem Herz: PRICCARDVS Erasmus ep 972 (1519) alii complures salutem atque victoriam animitus tibi imprecantur. ERASMVS ad 5,1,62 Intimum affectum veteres variis modis exprimebant, ex corde, ex animo, toto pectore, ... penitus, ex intimis praecordiis, medullitus, animitus, oculitus. ALABASTER capita 5 tantum subito lucis divinae fulgus animitus hausi, tantum insoliti gaudii asperginem medullitus sensi, ut ... in hanc apud me vocem prorupuerim, "nunc Catholicus sum." SCHEDE melet p.154 Respice ah em respice | Tandem, misericors ac benigne | Parens, animitus usque te | Invocantem, et oculitus | Spectantem in aethram. ACIDALIVS carm p.355 Animitus ego te amo, animitus et amor ego tibi. ARREBO ep 2 Christi gratiam, Dei patris amorem et spiritus s. communionem animitus precor. MYLIVS-Hermann Milton ep Mylius 66 p.378,1 Salueas animitus dulce decus meum, mi Miltoni.
– lex.: PEROTTI ccopiae 1,349 Et oculitus, sicut medullitus, animitus, quod significat aliquid tam carum esse quam oculum.