admodum, adv.
– sehr: – 1) in Verbindungen: – a) admodum-reverendus: TIT vd17 125:043080L Pleiades Votivae, Quibus Admodum-Reverendo, Amplissimo Et Praecellentissimo Dn. M. Christiano Gotthelf Birnbaum ... Felicitas Omnimoda Exoptatur (1687). TIT vd17 125:017020D Nominalem Viri Admodum-Reverendi, Amplissimi, Excellentissimi ... Gothofredi Sigismundi Peiskeri (1668). – b) admodum-venerabilis: TIT vd17 125:032397D Admodum-Venerabile Amplissimorum Dnn. Inspectorum Collegium (1663). – c) admodum-strenuus TIT vd17 23:318549Y Virtutum, et generis splendore Nobilissimi, et admodum-Strenui Viri: Dn. Georgii a Laffert (1683).
– 2) außerhalb von Verbindungen: – a) RHO apol 42 quid de lyrico versu dixerim? Eiusce quidem concentus aures ... admodum mulcet. MANETTI vita Dantis 33 quae cogitatio sua ... divina studia importune admodum perturbavit. LVNA ep coron p.173 aliquid in ipsam amicitiam posse cadere quod et mutuos animos et necessitudinem nostram, usque in hodiernam diem admodum servatam, perturbare posset. AMERBACH-Bruno ep I 256,33 (1505) amantissimam genitricem, couterinos admodum dilectos. PEVTINGER ep 51 (1507) Chunradus Celtis, vir tum in bonis artibus apprime doctus, tum eciam diligens admodum ueterum scriptorum indagator. CLICHTOVE Lefevre praef 57 p.173 (1507) Urbanus secundus vir admodum insignis. LEFEVRE praef 119 p.380 (1517) ille vero provinciam suscepit admodum lubens. TIT vd17 125:037644M Admodum Reverendo, Clarißimo Et Excellentißimo Dn. Collegae Et Fratri in Domino (1636). TIT vd17 125:032407A Admodum Venerabile Amplissimorum Dnn. Inspectorum Collegium (1668). – b) admodum quam (aus GELL. 19,9,10, vgl. VALLA-L eleg 1,19, v. 
nimisquam, PEROTTI ccopiae 3,21): ALDVS praef 40 p.64 (1502) quo libro ... testarer te admodum quam humanum esse et liberalem. == praef 62 p.93 (1507) Erasmus Roterodamus ... Hecubam et Iphigeniam in Aulide ... carminibus nuper quidem Latinas fecit, sed admodum quam fideliter et erudite. – c) non admodum, ganz und gar nicht: FABER-Ioh adv Luth sig.Svv Sed nunquid Pomponio Laeto nihil credemus? quum tamen in veterum historiis perquirendis vir fuerit non admodum indiligens.
– 2) außerhalb von Verbindungen: – a) RHO apol 42 quid de lyrico versu dixerim? Eiusce quidem concentus aures ... admodum mulcet. MANETTI vita Dantis 33 quae cogitatio sua ... divina studia importune admodum perturbavit. LVNA ep coron p.173 aliquid in ipsam amicitiam posse cadere quod et mutuos animos et necessitudinem nostram, usque in hodiernam diem admodum servatam, perturbare posset. AMERBACH-Bruno ep I 256,33 (1505) amantissimam genitricem, couterinos admodum dilectos. PEVTINGER ep 51 (1507) Chunradus Celtis, vir tum in bonis artibus apprime doctus, tum eciam diligens admodum ueterum scriptorum indagator. CLICHTOVE Lefevre praef 57 p.173 (1507) Urbanus secundus vir admodum insignis. LEFEVRE praef 119 p.380 (1517) ille vero provinciam suscepit admodum lubens. TIT vd17 125:037644M Admodum Reverendo, Clarißimo Et Excellentißimo Dn. Collegae Et Fratri in Domino (1636). TIT vd17 125:032407A Admodum Venerabile Amplissimorum Dnn. Inspectorum Collegium (1668). – b) admodum quam (aus GELL. 19,9,10, vgl. VALLA-L eleg 1,19, v. nimisquam, PEROTTI ccopiae 3,21): ALDVS praef 40 p.64 (1502) quo libro ... testarer te admodum quam humanum esse et liberalem. == praef 62 p.93 (1507) Erasmus Roterodamus ... Hecubam et Iphigeniam in Aulide ... carminibus nuper quidem Latinas fecit, sed admodum quam fideliter et erudite. – c) non admodum, ganz und gar nicht: FABER-Ioh adv Luth sig.Svv Sed nunquid Pomponio Laeto nihil credemus? quum tamen in veterum historiis perquirendis vir fuerit non admodum indiligens.
Lexicographica: TLL*
Vgl.: plurimum, (zu 2b) nimisquam