labefactatrix, -icis, f. – die zum Schwanken o. Einstürzen bringt: BVDAEVS phil p.43 (1532) inuidia uobis non contemnenda nuper flagrare coepit, ut fama est, quasi receptae et fixae iamdiu religionis labefactatrix, errorumque multorum institrix prouinciatim et adornatrix. BRVNO imag compos p.229 (1591) Os carpens, oris Amaritudo, Lingua inficiens, labefactatrix Gutturis, Dolositas maculans. MASEN pal or p.43 (1678) Descriptio rerum A contrariis. Ut Ebrietas amica seditionis, pacis hostis, levitatis patrona, constantiae labefactatrix; impudentiae magistra.